Nieuws
Kringlooplandbouw – Kringlooppolitiek

Eerst was er het poldermodel, Neerlands grootste trots. Net zo lang vergaderen tot je er zo zat van was dat zelfs de idealen van je meest extreme tafelgenoten ineens een goed alternatief leken en dan snel allemaal een handtekening zetten want dan kon je niet meer terug. Want als je allemaal hetzelfde wilde bereikte je het meest. Klinkt mooi maar is natuurlijk onzin, de tijd die je kwijt bent aan het oeverloze onderhandelen had je ook kunnen gebruiken om alvast wat veranderingen door te voeren. Maar gelukkig is er een nieuwe trend ontstaan en het toverwoord is kringloop. De definiete van kringloop luidt als volgt: Een kringloop of cyclus is een proces waarbij een aantal stadia elkaar opvolgt, maar uiteindelijk de uitgangstoestand weer wordt bereikt.

Kort samengevat komt het op het volgende neer, je zit met een aantal mensen, bedrijven, organisaties in jullie eigen cirkel (of bubbel wat jij wil) en je blijft elkaar in standhouden. Niks mis mee als je daarmee de zwakke schakels kan helpen dan is dat mooi. Maar je moet niet doorschieten. Er is nog nooit iemand beter geworden door steeds in cirkels te draaien.

Steeds meer begint het erop te lijken dat de echte oorzaak van de problematiek in de landbouw veroorzaakt is door de kringlooppolitiek. Waar eerst de cirkel vrij groot was en de dekkingsgraad dus acceptabel, wordt het nu wel mager allemaal. Vandaag attendeerde iemand mij op een uitspraak van Marc Calon in een artikel van Boerenbusiness over hoeveel actieve leden LTO nu heeft. Zijn antwoord was (weer) dat hij het niet wist maar dat Wageningen University Researchcenter het nu aan het onderzoeken is.

LTO geeft WUR opdracht onderzoek te doen naar het ledenaantal van de belangenorganisatie die zelf een ledenadministratie heeft. Het zal wel toeval zijn dat S. Korver en lid is van de Raad van Toezicht van WUR en voorzitter van de Raad van Commissarissen van LTO bedrijven. Laat nu een groot deel van de inkomsten van WUR uit rijksbijdragen en doelsubsidies bestaan en ook LTO ontvangt geld van de overheid. Het toppunt van kringlooppolitiek.

Geldstromen die in cirkels rondgepompt worden, rapporten die elkaars bestaansrecht bevestigen en gesprekken die steeds weer opnieuw beginnen met dezelfde argumenten en dezelfde uitkomsten. Het heeft iets arrogantst om te denken dat alleen jij (of jouw organisatie) succesvol iets kan betekenen.

Voor de veehouderij  is de kringloop zo slecht nog niet, als we alles kunnen blijven produceren en niets veranderen aan de uitgangssituatie dan is dat mooi. Maar 100% zelfvoorzienend is wel het laatste wat je moet willen. Tenzij je zeker weet dat Nederland op andere manieren aan aardolie en andere producten die wij zelf niet produceren kan komen. Volgens mij is het tijd om nu weer met zijn allen uit die bubbel (cirkel) te komen. Genoeg mee bewogen, nu is het weer tijd om wat geld te gaan verdienen.

Verdienmodel kringlooplandbouw

Om te beginnen moet de veestapel intact blijven en moet de melkproductie per koe omhoog. In Nederland is de melkproductie per koe, per jaar gemiddeld 7.985 liter (data.un.org, 2016). Uit diverse onderzoeken blijkt dat de toename van de melkproductie per koe geen significante toename van broeikasgassen uitstoot laat zien. Rotz (2018) deed recent onderzoek, daaruit kwam onder andere: Een kudde van 80 koeien met een gemiddelde melkproductie van 5.941kg een uitstoot produceert van 1.21 (kg of CO2/kg of ECM). Terwijl een kudde van 1.000 koeien met een gemiddelde melkproductie van 11.360kg een uitstoot produceert van 0.75 (kg of CO2/kg of ECM). De melkproductie verhogen per koe moet een pijler worden. De discussie dat het ten kostte, gaat van het welzijn van de koe is grotendeels onzin. Zodra het welzijn van de koe in gevaar komt, komt de melkproductie in gevaar.

Juist voor het behalen van de milieudoelstellingen is het van belang dat de melkkoeien in Nederland meer melk gaan geven.

In veel landen loopt de gemiddelde melkproductie per koe nog ver achter op Nederland. In Kroatië geeft een koe gemiddeld 2.794kg, voor elke koe in Nederland moeten er bijna drie (2,9) in Kroatië gemolken worden. Het argument dat de melkproductie minder kan dus dat krimp van de veestapel zorgt voor minder melk en daarmee ook nog de prijs laat oplopen gaat ook niet op.

De melkmarkt heeft de afgelopen decennia steeds weer laten zien dat de melkprijs steeds weer terugkomt tot het punt waarvoor de boer nog wil melken en de klant nog wil kopen (inderdaad vrije marktwerking) er zijn ondertussen genoeg substituten voor melk (voor alle producten) waardoor de prijs niet meer langdurig hoger zal zijn. Tenzij we natuurlijk de import van allerlei producten gaan beperken, of is het de bedoeling dat alleen de landbouw omschakelt naar een kringloopsysteem?

Krimp, kringlooplandbouw, minder import en export het is allemaal leuk en aardig maar het is wel een stap terug in de tijd. Doorgeschoten Laten we eerlijk zijn, rekening houden met het milieu, prima. Zorgen dat de volgende generaties ook nog kunnen leven, ook prima. Maar we kunnen ook doorschieten. Hier en daar horen we kreten als ‘zoals de Nederlander nu produceert en consumeert moet per direct ophouden ze putten de aarde uit en maken het leven op aarde onmogelijk’. Om vervolgens te zeggen dat de landbouw net op tijd de kringlooplandbouw gaat inzetten.

Ik wil niet degene zijn die het feestje verpest, maar de mensen die echt denken dat wij in Nederland degene zijn die de wereld gaan redden door kringlooplandbouw (nog verder) in te voeren, hebben wel wat last van hoogmoedswaanzin.

Wat niet wegneemt dat het een prima initiatief is en alleen maar voordelen kan opleveren voor de veehouderij. Maar laten wij realistisch zijn, de aarde bestond al miljarden jaren voordat de mens bestond en zal nog miljarden jaren na ons bestaan. Wij kunnen best wat aanpassen en daarmee het bestaan van de mens op aarde een klein beetje verlengen, niet meer en niet minder.