Nieuws
Productie verminderen in Nederland levert amper klimaatwinst op

Deze column staat vanaf 22 november in Boerderij

Nederland moet 68% van de benodigde grondstoffen importeren omdat wij daarvan zelf niet (genoeg) hebben.

Denk daarbij aan aardolie, papier, koffie, cacao, staal, koper, katoen en aluminium. In 2018 importeerde Nederland bijvoorbeeld 1,1 miljard kilo cacaobonen, dat maakt ons de grootste importeur van cacaobonen in de wereld (waarvan een kwart direct wordt doorverkocht). Meer dan de helft van deze cacaobonen komt uit Ivoorkust.

De CO2-uitstoot die gepaard gaat met het produceren van cacao is hoog. Dit komt onder andere door de grond die nodig is, het watergebruik, de kunstmest en bestrijdingsmiddelen. Maar cacao groeit nu eenmaal niet op de natte Nederlandse bodem en de mensen in Ivoorkust willen ook graag een inkomen, dus verbouwen zij waar vraag naar is.

Waarom wordt de CO2-uitstoot toegerekend aan het producerende land en niet aan het consumerende land?

Allemaal logisch, maar er is wel iets wat minder logisch is. Waarom wordt de CO2-uitstoot toegerekend aan het producerende land en niet aan het consumerende land? Zou de gebruiker niet moeten ‘betalen’?

Als landen namelijk afgerekend worden op de productie dan krijg je straks een situatie waarbij ieder land zo min mogelijk zelf wil produceren, behalve landen die afstand doen van het klimaatakkoord.

Verplaatsen van CO2-probleem

Zo heeft Australië het klimaatakkoord niet in de wet verankerd en heeft de Amerikaanse president Donald Trump al gezegd er in 2020 uit te stappen.

Straks komt er een dus een situatie waarbij Amerika 80% van de grondstoffen voor de wereld moet produceren en Australië 80% van alle zuivel en vlees van de wereld en de andere landen allemaal de klimaatdoelen halen.

Toch lijken de reducerende maatregelen in Nederland gericht te zijn op het terugdringen van de productie. Maar de productie (gedwongen) verminderen levert geen winst op, als de consumptie wereldwijd niet vermindert. Het enige wat je doet, is het verplaatsen van het probleem.

CO2-uitstoot lager op basis van consumptie dan van productie

Nederland is een van de weinige landen waar de CO2uitstoot op basis van de consumptie (8,9 ton per jaar per inwoner) per inwoner lager is dan de CO2-uitstoot op basis van de productie (9,7 ton). In totaal gaat het om 152 versus 166 megaton. Toch ligt de focus van Nederland op minder produceren (voor de export); logisch, want daar worden we op afgerekend. Ook de olieproducerende landen zullen minder olie willen delven (voor de export) als de CO2-uitstoot voor het delven op hun rekening komt.

Als de focus op verminderen van de productie blijft liggen, zijn we over tien jaar met zijn allen afhankelijk van twee of drie landen die een andere koers hebben gekozen.