Nieuws
In 2010 al advies om experiment Oostvaardersplassen te beëindigen

Commissie-Gabor geeft adviezen

In veel verslagen van de belanghebbende partijen die voor de oostvaardersplassen zijn in de huidige vorm wordt er verwezen naar de adviezen van de commissie-Gabor. Er worden echter maar een paar adviezen gebruikt. Het belangrijkste advies is wat wij veel terugzien is:

Staatsbosbeheer moet als beheerder van het natuurgebied via zogenoemd reactief populatiebeheer wel beter op de kuddes passen. Zieke, gewonde en verzwakte dieren moeten tijdig uit hun lijden verlost worden. Het streven daarbij is dat 90 procent van de lijdende dieren wordt afgeschoten als ze nog kunnen staan.

Genegeerde adviezen heckrunderen

In 2010 heeft de commissie-Gabor geadviseerd om de kudde heckrunderen te verkleinen of zelfs uit te laten sterven. De kudde kan niet voldoende voedsel vinden in concurrentie met de konikpaarden en edelherten. Deze groepen zouden niet in hetzelfde gebied gebleven zijn in de natuur.

De groep heckrunderen is echter gegroeid van 35 naar 230.

Advies (2010) om experiment Oostvaardersplassen te beëindigen

In 2010 heeft de toenmalige staatsecretaris (Bleker) aangegeven het experiment “Oostvaardersplassen” in de toenmalige vorm als beëindigd te willen beschouwen. Daarbij geeft hij aan dat ‘n de Oostvaardersplassen moet worden overgegaan naar een stabiel, degelijk en goed gereguleerd beheer. Onnodig lijden van dieren moet worden voorkomen en we moeten in de toekomst niet elk jaar discussie hebben over het gevoerde beheer’.

De dierenartsen hebben het gedaan

Waarom bestaat het experiment dan nog? Omdat de gevestigde orde blijkbaar het geloofwaardige argument gebruiken dat het niets te maken heeft met onnodig lijden of slecht beheer, maar dat het enige probleem van de Oostvaardersplassen de dierenartsen zijn.

Sip van Wieren (2010) zegt het volgende daarover:

De dierenartsen zorgen door hun bemoeienis voor gevaarlijke ontwikkelingen in de Oostvaardersplassen. Volgens hem doen dierenartsen uitspraken over natuurbeheer en dan noemen ze ook nog eens dat er risico op ziekte is en dan ligt heel Nederland, inclusief de politiek aan hun voeten, aldus van Wieren (2010).

Dierenartsen kunnen niet vertrouwd worden in hun adviezen over dierwelzijn want ‘er zitten ook jagers tussen’, aldus Ouwehand (2011).

Pauline de Jong van Faunabeheer gaat nog een stap verder

Zij zegt ronduit dat dierenartsen de grootste onzin uitkramen wanneer zij aangeven dat sterven van honger een pijnlijk proces is. Dat is namelijk volgens mevrouw de Jong absoluut niet waar. Hoe zij aan deze wijsheid komt verteld zij niet. De burger moet beschermd worden tegen dit soort mensen omdat mensen te dom zijn om zelf te kunnen bepalen welke informatie betrouwbaar is en wat niet.

Zij geeft aan dat dierenartsen zo op de emotie van mensen inspeelt en dat is niet verstandig want de gewone burger heeft helemaal geen verstand van dieren, natuur en pijn, aldus de Jong (2011).

De boodschap is simpel, laten wij niet meer geloven wat welke politieke partij of actiegroep roept over wat dieren wel en niet mogen voelen maar gewoon ons gezonde verstand gebruiken. In dat geval kunnen Wakker Dier, Varken in Nood, PvdD en alle andere op emotie gebaseerde groeperingen opgeheven worden.